برادران عاشق شهادت

شهیدان عباسعلی و ابوالفضل مرادی کوشکی

 

پدر و مادر صاحب فرزند نمی شدند. وقتی از همه جا ناامید شدند به ساحت مقدس آقا قمر بنی هاشم علیه السلام متوسل می شوند. در مدت کوتاهی خداوند دو فرزند پسر به این خانواده عطا می کند. آنها به رسم قدردانی و تشکر از ساقی کربلا نام این فرزندان را به نام مولایشان ابوالفضل و عباسعلی نام گذاری می کنند.

آنها در سال 1360 راهی جبهه شدند. دوستانشان می گفتند: آنها بسیار اهل ایمان و تقوا بودند. غیبت هرگز در آنها راه نداشت. از دیگر ویژگی آنها سجده ی طولانی بود. سجده های شکر این دو برادر در لشکر بسیار معروف بود. خدا هم بهترین خریدار این سجده ها بود. سجده های آنها بعد از نماز عصر و عشا خیلی طولانی بود. همه بچه ها می دانستند باید غذای آنها را کنار بگذارند تا یک ساعت دیگر بیایند و بخورند!

 

 

موقع اعزام با قطار همه منتظر بودیم ببینیم عباسعلی در فرصت بیست دقیقه ای برای نماز چطور می خواهد سجده ی شکر به جا بیاورد! باورش سخت است، اما این را همه ی بچه هایی که با او اعزام شدند شاهد بودند. وقتی عباسعلی سر به سجده گذاشت و با خدای خود خلوت کرد بلندگوی ایستگاه اعلام کرد به علت نقص فنی حرکت قطار با تاخیر صورت می گیرد!! یک ساعت بعد و درست زمانی که عباسعلی به قطار بازگشت قطار آماده ی حرکت شد. این ماجرا سه بار دیگر رخ داد و هر بار عباسعلی سجده هایش را به راحتی بجا می آورد!

 

 

این دو برادر بارها خبر داده بودند که ما هر دو با هم شهید خواهیم شد! حتی در روزهای قبل شهادت از همه ی دوستان و فامیل حلالیت طلبیدند. سرانجام در بمباران مقر نیروهای علی بن ابی طالب علیه السلام به شهادت رسیدند. عجیب تر اینکه این دو عاشق راستین قمر بنی هاشم علیه السلام در شب چهارم شعبان، شب میلاد حضرت ابوالفضل علیه السلام به مهمانی مولای خود شتافتند.

 

کتاب راهیان علقمه، صفحه 166 الی 168

 

جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی ارواح طیبه شهدا صلوات